Pierwsza książka, którą samodzielnie przeczytałaś:
Nie jestem pewna… Pamiętam natomiast pierwszą, którą sama sobie kupiłam, a była to Karolcia. Nadal ją mam 😀
Książka, którą oceniłaś po okładce:
Bezmiłość, Marek Zychla. Przyciąga i wabi, czuję, że to będzie coś dobrego – chociaż jeszcze nie przeczytałam, więc dopiero się okaże, czy moja intuicja jest cokolwiek warta.
Co Cię intryguje, a co irytuje w literaturze grozy?
Uwielbiam to, jak wiele twarzy może mieć groza – od subtelnej, bazującej na klimacie, poprzez animal horror, pozycje pełne jump-scare’ów i potworów, aż do ekstremy. Dla każdego coś strasznego.
A frustruje mnie, kiedy ktoś zamyka się tylko w jednym z podgatunków i we wszystkich tytułach szuka wyłącznie jednego elementu – a kiedy nie znajduje, to uważa, że rzeczona książka nie jest grozą… Ten gatunek ma do zaoferowania naprawdę dużo.
Książka, do której wracasz:
Harry Potter, Wiedźmin i mój „comfort read” w postaci Dory Wilk. Zwłaszcza w wersji audio w sam raz na spacery z psem.
Gdyby nie pisanie, to…
Miałabym dużo czasu na czytanie, oglądanie filmów i seriali. I jednocześnie poświęciłabym więcej wieczorów na rysowanie, które kiedyś również było moją pasją.
Klaudia Zacharska – urodzona w Działdowie w warmińsko-mazurskim, studiowała w Warszawie, mieszka w Belgii. Z zawodu trybik korporacyjny; z natury nerd. Żyje w otoczeniu figurek kolekcjonerskich i filmowych replik. Posługuje się płynnie sarkazmem oraz cytatami z seriali. Trylogię Władca Pierścieni oglądała więcej razy, niż liczy sobie lat. Pasjonatka literatury i optymistka wierna słowom Johna Lennona, zgodnie z którymi „na końcu wszystko będzie dobrze, a jeśli tak nie jest, oznacza to, że to jeszcze nie koniec”. Autorka dwóch powieści: Kantata oraz Sepia (Videograf).
Strona www autorki: https://klaudiazacharska.pl/
