O Alazzie Cezarego Czyżewskiego słyszałam już od dłuższego czasu, ale sięgnęłam po nią całkiem niedawno. Głównie dlatego, że wydawało mi się, iż ta niewielka objętościowo powieść jest stricte kryminałem. Jednak za namową autora książki, postanowiłam Alazzę przeczytać.
Tadeusz Siekierski, główny bohater powieści i fizyk z zawodu, zostaje wciągnięty w sprawę kryminalną przez kolegę z policji. Początkowo wydaje się, że będzie to zwykłe, rutynowe śledztwo. Jednak im bardziej Siekierski zaczął się w nie wgłębiać, tym bardziej dowody wskazywały na sprawcę nie z tego świata. Od tego momentu fabuła nabiera tempa, a bezpieczny, racjonalny i naukowo uporządkowany świat Siekierskiego zaczyna się burzyć…
Jak już wspominałam na początku, do Alazzy podchodziłam jak pies do jeża, i o ile na początku ciężko mi się było wgryźć w fabułę, tak od momentu pojawienia się tytułowej Alazzy wciągnęłam się w historię Tadeusza Siekierskiego i wraz z nim odkrywałam kolejne elementy łamigłówki. W powieści występuje spora dawka humoru, za czym akurat w horrorze nie przepadam, ale w tym wypadku jest dobrze wyważony i nie przeszkadza w odbiorze całości. Duży plus za wprowadzenie do historii strasznych postaci, charakterystycznych dla Bydgoszczy, w której dzieje się akcja powieści. Fabuła gładko idzie do przodu, główny bohater da się lubić (choć ja zdecydowanie najbardziej polubiłam Alę), a cała intryga, w którą został wplątany Tadeusz, w ostatecznym rozrachunku zostaje rzetelnie wyjaśniona.
Jak na debiut Czyżewskiego, Alazza jest dobrą powieścią. Dlatego jeśli lubicie historie kryminalne z wątkami nadprzyrodzonymi, okraszone szczyptą humoru ta książka jest właśnie dla Was.
MP
Joanna Pypłacz: Odkąd pamiętam, podejmowałam różne próby literackie, najczęściej po polsku, ale czasami również po angielsku, gdyż mój Tata urodził się i wychował w Wielkiej Brytanii. Kultura, a zwłaszcza literatura anglosaska wraz z całym jej zamiłowaniem do tego, co dziwne, straszne i niezwykłe, w dużej mierze ukształtowała mój gust oraz artystyczną osobowość, choć bardzo wiele zawdzięczam również rodzimym autorom takim jak Stefan Żeromski czy Gustaw Herling-Grudziński. Ogromną rolę odegrała tu też wyniesiona z domu melomania oraz upodobanie do dzieł sztuki. Dlaczego postanowiłam pisać powieści gotyckie? Cóż, nie miałam w tej kwestii zbyt wiele do powiedzenia. Po prostu wymusili to na mnie ich bohaterowie, którzy bardzo się niecierpliwili, by wreszcie wyjść z mojej głowy i zacząć żyć własnym życiem.
Jeżeli o jakiejś zapomniałaś, to nie pamiętam i ja, więc nie warto o niej wspominać.
Stefan Darda: Obecny Stefan Darda z pewnością odczuwa teraz swego rodzaju spokój. Tamten sprzed dziesięciu lat poszukiwał, metaforycznie rzecz ujmując, miejsca na ziemi i takiego scenariusza dla samego siebie, by w przyszłości móc powiedzieć, że obrana droga okazała się tą właściwą. Był niespokojny z powodu nieubłaganie upływającego czasu, a jednocześnie stłamszony mało satysfakcjonują posadą urzędnika państwowego. Pamiętam, że gdy pisałem Dom na wyrębach, gdzieś z tyłu głowy kołatało mi się marzenie, że książka zostanie jakimś cudem wydana, potem kolejna…, że może ta przygoda literacka kiedyś tam, w dalekiej przyszłości, doprowadzi do daleko idących zmian w moim życiu. I to się stało znacznie wcześniej, niż mogłem przypuszczać.
Magdalena Kałużyńska: Mimo że powieść, podobno, czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, przyznam, że pisałam tę książkę z naprawdę wielkim trudem. Używając określenia popularnego – pierwszy tom Alvethor „pojechał mi po berecie” i musiałam, po prostu, od tego tekstu odpocząć. Po każdej książce tak mam, przechodzę dosłownie kwarantannę emocjonalną. Minął rok, zanim mogłam spokojnie zasiąść do pisania kontynuacji. 
23 czerwca miała miejsce premiera gry komputerowej Get Even. Scenariusz do niej napisał Dawid Kain, prekursor polskiego bizarro-fiction, horroru eksperymentalnego i grozy postmodernistycznej. Autor m.in. takich książek, jak Kotku, jestem w ogniu czy Fobia. Tłumaczony na czeski i angielski, publikowany w licznych pismach oraz antologiach krajowych i zagranicznych.
16 czerwca nakładem Wydawnictwa Videograf SA ukazała się debiutancka powieść grozy autorstwa Jacka Piekiełki pt. „Ciemne siły”.